Een paard voor de bosbouw moet zo hard en lang mogelijk een dikke boomstam kunnen voortslepen. Dat zou je kunnen denken. Maar het klopt niet. In Hezingen, een buurtschap bij Vasse, vertelde Europees kampioen Dirk Zöll hoe het wel zit. "Voor dit werk moet je een paard hebben dat rustig is, dat goed luistert, maar vooral geduld heeft. Een paard dat als een wilde aan een boomstam begint te sleuren, is hiervoor niet geschikt."

Zöll komt uit de Duitse Eifel en is meervoudig Europees kampioen boomslepen. Dat heet daar 'Holzrücken'. Het is een oud ambacht dat nog maar weinig wordt beoefend. Zöll is een man met ervaring en heeft veel kennis van paarden. "Een paard moet gehoorzaam zijn en goed luisteren", legt hij uit. "Het is een stapje vooruit, stapje achteruit, iets naar links, iets naar rechts. Daarvoor moet een paard geduld hebben. En het moet dus goed stil kunnen staan." De twee paarden die hij voor deze wedstrijd heeft meegenomen naar het Twentse bos, kunnen dat.

In een klein weilandje te midden van de eeuwig zingende bossen rond Vasse, kon het publiek zien hoe nauw dat komt. Er was een parcours uitgezet met kleine hindernissen. In de wei werd een soort ballet opgevoerd waarin man en paard een even grote rol hadden. "Een paard moet dit leuk vinden, anders lukt het niet", zegt Ben Hooge Venterink van de organisatie. Hij staat aan de zijlijn te kijken. "Het draait om het samenspel tussen man en paard. Ze doen het samen. Dat maakt het mooi, maar ook moeilijk."

Behalve de oefeningen in het veld, waren er ook twee routes door het bos. Op paadjes van nog geen meter breed trokken de paarden stammen over hindernissen, door water, modder en om scherpe bochten. Steeds waren er juryleden in de buurt om de prestaties te beoordelen. Helaas zat het weer niet echt mee. Het regende bijna voortdurend. Hoewel het zorgde voor een spaarzame toeloop van publiek, leken de paarden zich daar niets van aan te trekken.

Ook de dieren van ex-kampioen Thomas van der Ploeg uit Broeksterwoude (onder Dokkum) deden gewoon wat van hen werd verwacht. Net als Zöll doet hij met de paarden af en toe klussen in het bos. Vooral in jonge bossen, zo legde hij uit, kun je niet met zwaar materieel aan het werk. Dan maak je teveel kapot. Voor dat soort werk komen de paarden van stal. Ook Zöll doet komende winter weer sleepklussen in het Duitse bos. "Voor het bos is deze manier van werken veel beter", vertelt hij. "Je maakt minder stuk en het bos herstelt zich sneller."

Ondanks de sleepklussen kan hij er niet van leven. Hij werkt in een metaalbedrijf en geeft cursussen in omgang met paarden om wat bij te verdienen. Daarvan kan hij deze hobby betalen. Ook voor Van der Ploeg is het werken met de trekpaarden vooral een hobby. Dat er in het bos niet veel meer met paarden wordt gewerkt, snapt hij wel. Het is duurder en gaat minder snel. "Grote machines halen in een uur net zoveel hout uit het bos als wij in een dag. Voor de natuur is deze manier van werken echter veel duurzamer. De boomstammen trekken voren in de humuslaag waardoor andere plantensoorten een kans krijgen."

Voor de organisatie van het boomslepen was het niet de eerste keer. Ben Hooge Venterink is de tel een beetje kwijtgeraakt, maar de teller staat volgens hem op minimaal dertien edities. Zoveel deelnemers en paarden waren er dit keer ook. Dat hadden er meer kunnen zijn, maar twee moesten er afhaken door ziekte. Hooge Venterink is desondanks tevreden. Het was een gezellig middagje boomstammen slepen in het natte herfstbos.